Δικαίωμα αποζημίωσης εκμισθωτών λόγω πρόωρης αποχώρησης του μισθωτή

Στοιχεία Απόφασης

Δικαστήριο: Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών

Αριθμ. Απόφασης: 573

Έτος Απόφασης: 2024

Κείμενο Απόφασης

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 04 Οκτωβρίου 2022, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ

Των εναγόντων: 1) Σ*, κατοίκου ... Απικής, με Α.Φ.Μ… και 2) Κ*, κατοίκου ομοίως, με Α.Φ.Μ. …, εκ των οποίων ο πρώτος παραστάθηκε μετά και η δεύτερη δια του πληρεξούσιου δικηγόρου τους Αναστασίου Αποστολόπουλου (Α.Μ. Δ.Σ.Α. 11663).

Του εναγομένου: Δ.Μ. του Γ., κατοίκου... Απικής, με Α.Φ.Μ…, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου του ... (Α.Μ. Δ.Σ.Α...).

Οι ενάγοντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 06.06.2022 αγωγή τους, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με Γ.Α.Κ./Α.Κ.Δ.: …/1004/2022, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή αυτής της απόφασης και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ το ΝΟΜΟ

Ι. Κατά το άρθρο 70 ΚΠολΔ, όποιος έχει έννομο συμφέρον να αναγνωρισθεί η ύπαρξη ή μη ύπαρξη κάποιας έννομης σχέσης, μπορεί να εγείρει σχετική αγωγή. Η συνδρομή του εννόμου συμφέροντος, που αξ1ώνει η παραπάνω δ1άταξη για την άσκηση αναγνωριστικής αγωγής και το οποίο πρέπει να είναι άμεσο, επιτελεί νομιμοποιητική λειτουργία στην αναγνωριστική αγωγή και συνιστά ειδική προϋπόθεση του παραδεκτού της. Ως εκ τούτου, βάσει και των διατάξεων του άρθρου 216 παρ. 1 ΚΠολΔ, για το ορισμένο της αγωγής αυτής, πρέπει το έννομο συμφέρον να εκτίθεται με επίκληση από τον ενάγοντα στο δικόγραφό της. Το έννομο συμφέρον μπορεί να είναι υλικό ή ηθικό και θεωρείται ότι υπάρχει, όταν, από τη συμπεριφορά του εναγομένου ή τρίτου, η οποία μπορεί να συνίσταται και σε προφορική άρνηση ή και αμφισβήτηση του οικείου δικαιώματος, δημιουργείται αντικειμενικά αβεβαιότητα ως προς την ύπαρξη ή ανυπαρξία του δικαιώματος αυτού του ενάγοντος, η οποία αβεβαιότητα δημιουργεί άμεσα ή έμμεσα κινδύνους για τα συμφέροντά του, που δεν μπορούν να αποτραπούν παρά μόνο με την αναγνωριστική απόφαση. Συνεπώς, για το ορισμένο, ως προς το έννομο συμφέρον, της αναγνωριστικής αγωγής απαιτείται, αλλά και αρκεί, να εκτίθεται στο δικόγραφό της, η άρνηση ή αμφισβήτηση από τον εναγόμενο του δικαιώματος του ενάγοντος, την προστασία του οποίου ζητά με την αιτούμενη με την αγωγή αναγνώρισή του (ΑΠ 1442/2019 ιστοσελίδα ΑΠ).

ΙΙ. Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των όρθρων 111 παρ. 2, 118 αρ. 4 και 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι το δικόγραφο της αγωγής πρέπει να περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων, τα οποία θεμελιώνουν κατά νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκηση αυτής από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, ακριβή πεpιγpαφή του αντικειμένου της διαφοράς και ορισμένο αίτημα. Η έκθεση στο δικόγραφο της αγωγής των πραγματικών περιστατικών, τα οποία πρέπει να είναι όσα νομικώς είναι ικανά και αναγκαία για τη θεμελίωση του δικαιώματος, η προστασία του οποίου ζητείται και τα οποία πρέπει να αναφέρονται με τέτοια σαφήνεια, ώστε να εξατομικεύουν την επίδικη έννομη σχέση και να μην καταλείπεται αμφιβολία σχετικά με την αξίωση η οποίο απορρέει από αυτό, είναι απαραίτητη γιο να υπάρχει η δυνατότητα το μεν δικαστήριο να κρίνει τη νομική βασιμότητα της αγωγής, ο δε εναγόμενος να μπορεί να αμυνθεί κατά της αγωγικής αξίωσης, που θεμελιώνεται επί αυτών, με ανταπόδειξη ή ένσταση. 'Οταν στο δικόγραφο της αγωγής δεν περιέχονται τα πιο πάνω στοιχεία ή όταν αυτά περιέχονται κατά τρόπο ελλιπή ή ασαφή, τότε η έλλειψη αυτή καθιστό μη νομότυπη την άσκησή της και επιφέρει την απόρριψή της ως απαράδεκτης λόγω της αοριοτfας, εfτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν προβολής σχετικού ισχuρισμοu από τον εναγόμενο. Η αοριστία δε αυτή δεν μπορεί να συμπληρωθεί ούτε με τις προτάσεις, ούτε με παραπομπή στο περιεχόμενο άλλων εγγράφων της δίκης, ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων (ΑΠ 661/2020, ΑΠ 467/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των όρθρων 297, 298, 330, 574, 592, 594 και 599 Α.Κ. προκύπτει ότι ο μισθωτής κατά τη διάρκεια της μίσθωσης βαρύνεται με την υποχρέωση να χρησιμοποιεί το μίσθιο με επιμέλεια και κατά τους όρους της σύμβασης, ώστε κατά τη λήξη της να είναι σε θέση να εκπληρώσει την υποχρέωσή του να αποδώσει το μίσθιο στην κατάσταση που το παρέλαβε, δηλαδή στην κατάσταση που θα πρέπει να βρίσκεται μετά τη γενόμενη χρήση κατά τη διάρκεια της μίσθωσης και συνεπώς χωρίς φθορές, πλην εκείνων που προκλήθηκαν από τη συμφωνημένη χρήση αυτού. Για κάθε φθορά, πέρα από εκείνη που οφείλεται στη συμφωνημένη χρήση, ο εκμισθωτής έχει αξίωση αποζημίωσης που απορρέει από τη μισθωτική σύμβαση και καλύπτει κάθε ζημία, θετική και αποθετική. Για τη θεμελίωση της αγωγής του και για την πληρότητα του δικογράφου της ο εκμισθωτής είναι απαραίτητο να επικαλεστεί τη σύμβαση μίσθωσης, τις φθορές που έχουν προκληθεί στο μίσθιο και το ποσό της ζημίας, στο μισθωτή δε, απόκειται να επικαλεστεί και να αποδείξει, για την απαλλαγή του, ότι οι φθορές αυτές οφείλονται στη συμφωνημένη χρήση ή σε γεγονός για το οποίο αυτός δεν υπέχει ευθύνη. Ειδικότερα, κατά την άσκηση της αξ/ωσης αποζημίωσης λόγω φθορών που έχουν προκληθεί στο μίσθιο, ο εκμισθωτής με την αγωγή του οφείλει να επικαλεστεί τη σύμβαση μίσθωσης, επιπλέον πρέπει να αναφέρει λεπτομερώς, κατά το είδος και την έκτασή τους, τις φθορές ή μεταβολές του μισθίου που υφίστανται κατά την απόδοσή του (πόσα και ποια μέρη του μισθίου υπέστησαν ολική ή μερική φθορά, κατά το είδος, την ποσότητα και την ποιότητα), καθώς επίσης και τη ζημία που προκλήθηκε από αυτές, ενώ εάν η βλάβη ή φθορά αφορά συσκευές του μισθίου πρέπει να γίνεται λεπτομερής αναφορά του τύπου και των χαρακτηριστικών των καταστραφεισών ή βλαφθεισώv αυτών συσκευών. Περαιτέρω, είναι απαραίτητο να προσδιορίζει συγκεκριμένα τη δαπάνη που απαιτείται για την αποκατάσταση καθεμίας από αυτές (φθορές ή μεταβολές) και μάλιστα χωριστά τη δαπάνη για την αγορά των αναγκαίων υλικών (ποσότητα, ποιότητα και επιμέρους αξία καθενός υλικού) και χωριστό τη δαπάνη γιο την αμοιβή του εργατοτεχνικού προσωπικού (αριθμός προσώπων, ειδικότητα και ημέρες απασχόλησης) για την παροχή καθεμίας από τις επιμέρους εργασίες που απαιτείται να εκτελεστούν. Σε περίπτωση έλλειψης των στοιχείων αυτών, η αγωγή παρίσταται, κατά τα άνω προεκτέθεντα, αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης (βλ. ΑΠ 780/2011, ΜΕφΑθ 1315/2023, ΜΕφΑθ 4486/2021, ΜΕφΠειρ 28/2021 ΤΝΠ Νόμος, Κοτρά, Αστικές και Νέες εμπορικές μισθώσεις 2020, παρ. 25. Η, σελ. 344 επ.). Διαφορετική είναι η περίπτωση, κατά την οποία ο ενάγων εκθέτει στην αγωγή ότι ανέθεσε εργολαβικό την αποκατάσταση συγκεκριμένων ζημιών που προκλήθηκαν στο μίσθιο και συμφώνησε με τον αντισυμβαλλόμενό του εργολάβο την καταβολή κατ' αποκοπή αμοιβής, οπότε για την κατά νόμο θεμελίωση της αγωγής θα πρέπει να αναφέρεται σε αυτήν ότι καταρτίστηκε συμφωνία για την κατά τον προαναφερόμενο τρόπο εκτέλεση των συγκεκριμένων εργασιών, καθώς επίσης - θα πρέπει να αναφέρεται - και το ποσό της κατ' αποκοπή αμοιβής που συμφωνήθηκε (Α.Π. 555/2004, ΕφΑθ 2428/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Με την υπό κρίση αγωγή, οι ενάγοντες εκθέτουν ότι δυνάμει του από 03.09.2019 ιδιωτικού συμφωνητικού εκμίσθωσαν στον εναγόμενο το περιγραφόμενο στην αγωγή διαμέρισμα επί της οδού … αρ… στα ... Απικής, συγκυριότητάς τους, για χρονικό διάστημα δύο ετών, με έναρξη την 01.10.2019 και λήξη την 30.09.2021, έναντι μηνιαίου μισθώματος 700,00 ευρώ, στο οποίο περιλαμβάνονταν και οι αναλογούσες κοινόχρηστες δαπάνες πλην των δαπανών θέρμανσης, προκαταβλητέου εντός του πρώτου τριημέρου κάθε ημερολογιακού μήνα, με την περαιτέρω συμφωνία ότι οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος και ύδατος, οι οποίοι θα παρέμεναν στο όνομά των εκμισθωτών, θα πληρώνονταν από αυτούς και στη συνέχεια ο εναγόμενος θα τους κατέβαλε τη σχετική δαπάνη. Ότι, ακολούθως, με το από 20.09.2021 ιδιωτικό συμφωνητικό συμφωνήθηκε η εις νέου μίσθωση του ακινήτου για ένα έτος, για το χρονικό διάστημα από την 01.10.2021 έως την 30.09.2022, με μηνιαίο μίσθωμα 750,00 ευρώ και, κατά τα λοιπά, με τους ίδιους με αυτούς της αρχικής μισθωτικής σύμβασης όρους. Ότι στο νεότερο αυτό μισθωτήριο περιλήφθηκε ρήτρα ότι ο εκμισθωτής είχε καταβάλει στις 03.09.2019, κατά την έναρξη της πρώτης μίσθωσης, το ποσό των 700,00 ευρώ ως εγγύηση. Ότι ο εναγόμενος έκανε κανονικά χρήση του μισθίου από την έναρξη της μίσθωσης μέχρι τις 25.02.2022, οπότε αποχώρησε αιφνιδιαστικά, χωρίς τη συμφωνία ή τη συναίνεση των εκμισθωτών, εγκαταλείποντας τα κλειδιά του διαμερίσματος στο γραμματοκιβώτιο. Ότι το μίσθιο παρέμεινε κλειστό και ανεκμετάλλευτο από την αποχώρηση του εναγομένου μέχρι την 01.06.2022, οπότε εκμισθώθηκε στη Β.Κ. Ότι ο εναγόμενος δεν κατέβαλε μέρος των μισθωμάτων των μηνών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2022 ύψους 700,00 ευρώ για κάθε μήνα, άρα τους οφείλει για αυτή την αιτία το ποσό των 1.400,00 ευρώ. Ότι εξαιτίας της πρόωρης αποχώρησης του εναγομένου υπέστησαν ζημία, συνισταμένη στην απώλεια των συμφωνημένων μισθωμάτων έως την εκ νέου εκμίσθωση του διαμερίσματος την 01.06.2022, ήτοι των μηνών Μαρτίου, Απριλίου και Μaίου 2022, ποσού 2.250,00 ευρώ, το οποίο κατά τους όρους της σύμβασης και τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα είχαν εισπράξει εάν ο εναγόμενος εκπλήρωνε τις συμβατικές του υποχρεώσεις και δεν αποχωρούσε πρόωρα και αντισυμβατικό από το μίσθιο. Ότι επίσης τους οφείλει για δαπάνες θέρμανσης το συνολικό ποσό των (407,58 ευρώ για το μήνα Ιανουάριο 2022 + 201,11 ευρώ για το μήνα Φεβρουάριο 2022=) 608,69 ευρώ, για δαπάνες ηλεκτροδότησης χρονικού διαστήματος από 01.12.2021 έως 30.03.2022 το ποσό των 180,51 ευρώ και για δαπάνη υδροδότησης χρονικού διαστήματος από 07.12.2021 έως 09.03.2022 το ποσό των 10,00 ευρώ. Ότι, ενώ ο εναγόμενος ήταν υποχρεωμένος να αποδώσει το μίσθιο στην κατάσταση που το είχε παραλάβει, το παρέδωσε με φθορές και βλάβες, που είχε προξενήσει από υπαιτιότητά του κατά την παραμονή του σε αυτό και για την αποκατάσταση των οποίων απαιτείται το συνολικό ποσό των (650,00 ευρώ για αντικατάσταση του ενιαίου πάγκου κουζίνας + 85,00 ευρώ για μετακίνηση του ερμάριου της βάσης του φούρνου + 60,00 ευρώ για την αγορά κάδου απορριμμάτων της κουζίνας λόγω καταστροφής του υπάρχοντος + 180,00 ευρώ για τις εργασίες αποξήλωσης και τοποθέτησης των προαναφερόμενων εργασιών + 140,00 ευρώ γιο την αγορά νέου ερμαρίου του  μπάνιου, διότι το προηγούμενο καταστράφηκε από κακή χρήση εκ μέρους του εναγομένου+ 80,00 ευρώ για την αγορά νέου πλαϊνού κάδου άπλυτων ρούχων + 80,00 ευρώ για τις εργασίες αποξήλωσης και τοποθέτησης των προαναφερόμενωνεργασιών στο μπάνιο= 1.275,00 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. 24%, δηλαδή συνολικά 1.581,00 ευρώ. Ότι βάσει των ανωτέρω ο εναγόμενος, με την προαναφερόμενη υπαίτια, παράνομη και αντισυμβατική συμπεριφορά του, τους προξένησε περιουσιακή ζημία συνολικού ποσού (1.400,00 + 2.250,00+608,69+ 180,51 + 10,00 + 1.581,00=) 6.030,00 ευρώ κατά στρογγυλοποίηση, την οποία είναι υποχρεωμένος να τους αποκαταστήσει. Με βάση αυτό τα πραγματικά περιστατικά, ζητούν: α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να καταβάλει σε καθέναν από αυτούς το ποσό των (6.030,00 ευρώ χ 50%=) 3.015,00 ευρώ, που αναλογεί στο ποσοστό του δικαιώματός τους επί του μίσθιου ακινήτου, με το νόμιμο τόκο για μεν τα μισθώματα ύψους 1.825,00 ευρώ από την τέταρτη ημέρα του αντίστοιχου ημερολογιακού μήνα, για δε το υπόλοιπο ποσό από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, β) να αναγνωριστεί ότι, λόγω της αντισυμβατικής συμπεριφοράς του εναγομένου, κατέπεσε υπέρ αυτών το ποσό της εγγύησης ύψους 700,00 ευρώ, το οποίο ως εκ τούτου δεν δικαιούται να αναζητήσει ο εναγόμενος. Ζητούν, τέλος, να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική του δαπάνη. Με τέτοιο περιεχόμενο, η αγωγή, η οποία έχει ασκηθεί παραδεκτώς και νομοτύπως με την επίδοση στον εναγόμενο ακριβούς αντιγράφου του με ηλεκτρονικά μέσα κατατεθειμένου δικογράφου, που έφερε ηλεκτρονική σήμανση και τις ηλεκτρονικές υπογραφές του συντάξαντος αυτή πληρεξούσιου δικηγόρου των εναγόντων και της γραμματέα του Δικαστηρίου τούτου, αρμοδίως καθ' ύλην και κατά τόπον εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρα 16 αρ. 1 και 29 ΚΠολΔ), για να συζητηθεί κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, εφαρμοζομένων και των ειδικότερων διατάξεων που αφορούν τις μισθωτικές διαφορές (άρθρα 591, 614 περ. 1, 615-620 ΚΠολΔ). Είναι ορισμένη και νόμιμη μόνο ως προς τα αιτήματα να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στους ενάγοντες, κατά το ποσοστό της συγκυριότητας εκάστου επί του μίσθιου ακινήτου, α) το ποσό των (700,00 ευρώ χ 2 μήνες=) 1.400,00 ευρώ, που αφορά εν μέρει οφειλόμενα μισθώματα των μηνών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2022, β) το ποσό των 2.250,00 ευρώ, που αφορά διαφυγόντα κέρδη λόγω απώλειας συμφωνημένων μισθωμάτων των μηνών Μαρτίου, Απριλίου και ΜαϊΌυ 2022 και γ) τα ποσά των 608,69 ευρώ, 180,51 ευρώ και 10,00 ευρώ για δαπάνες θέρμανσης, ηλεκτροδότησης και υδροδότησης αντίστοιχα, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 361, 288, 297 εδ. α', 298, 574, 595, 599 παρ. 1, 340, 341,345, 346, 480 ΑΚ, 218 παρ. 1, 904 παρ. παρ. 1 και 2a', 907, 910 αρ. 2 και 176 του ΚΠολΔ, με τη διάκριση ότι το αίτημα τοκοφορίας αναφορικά με το επιμέρους κονδύλιο των 2.250,00 ευρώ, που αφορά απωλεσθέντα μισθώματα μηνών Μαρτίου, Απριλίου και Μαϊου 2022, είναι νόμιμο για το χρονικό διάστημα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, διότι δεν πρόκειται για αξίωση από μισθώματα, αλλά για αποζημίωση, επομένως ως προς αυτή δεν υπάρχει δήλη ημέρα καταβολής. Αντιθέτως, το αίτημα να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στους ενάγοντες, κατά την avaλoyia του ιδανικού μεριδίου εκάστου στο μίσθιο ακίνητο, το συνολικό ποσό των 1.275,00 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. 24%, δηλαδή συνολικά 1.581,00 ευρώ, ως αποζημίωση για τις δαπάνες αποκατάστασης των φθορών που αυτός προξένησε στο μίσθιο από κακή χρήση, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη μείζονα πρόταση, διότι ελλείπουν τα στοιχεία που απαιτούνται για το ορισμένο του συγκεκριμένου αιτήματος. Ειδικότερα, δεν προσδιορiζονται αναλυτικά οι φθορές του μίσθιου ακινήτου κατά εiδος και έκταση, η αξία των υλικών αποκατάστασης των φθορών κατ' είδος, ποσότητα και τιμή μονάδας, ούτε η αμοιβή του εργατοτεχνικού προσωπικού ανά μονάδα και ώρα εργασίας, που απαιτούνται για την επισκευή των ζημιών και φθορών. Αφετέρου, οι ενάγοντες δεν αναφέρουν στην υπό κρίση αγωγή τους ότι ανέθεσαν εργολαβικά την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν στο μίσθιο και συμφώνησαν με τον αντισυμβαλλόμενό τους εργολάβο την καταβολή κατ'αποκοπή αμοιβής. Ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας πρέπει να απορριφθεί, επίσης, το αναγνωριστικό αίτημα της αγωγής, διότι οι ενάγοντες δεν επικαλούνται το εξειδικευμένο έννομο συμφέρον, που απαιτείται για την παραδεκτή υποβολή εκ μέρους τους του συγκεκριμένου αιτήματος κατά την έννοια που προσδιορίζεται στη σχετική (με στοιχείο Ι) νομική σκέψη. Συνεπώς, κατά το μέρος που κρίθηκε παραδεκτή και νόμιμη, η αγωγή πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δεδομένου ότι έχει καταβληθεί το αναλογούν στο καταψηφιστικό αντικείμενο της αγωγής τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες προσαυξήσεις υπέρ τρίτων (βλ. το …… e-Παράβολο και την από 04.10.2022 απόδειξη πληρωμής του, που προσκομίζουν με επίκληση οι ενάγοντες), περαιτέρω για το παραδεκτό της αγωγής τηρήθηκε η προδικασία της έγγραφης ενημέρωσης για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση κατά το άρθρο 3 παρ. 2 ν. 4640/2019 (βλ. την από 06.06.2022 έγγραφη ενημέρωση για τη δυνατότητα επίλυσης διαφοράς με διαμεσολαβητή του δικηγόρου Αναστασίου Αποστολόnουλου προς τους ενάγοντες, που προσκομίζουν με επίκληση οι τελευταίοι).

Ο εναγόμενος με τις έγγραφες προτάσεις του αρνείται την αγωγή και προτείνει ένσταση παραγραφής των απαιτήσεων των εναγόντων για αποκατάσταση ζημιών, η έρευνα της οποίας, όμως, καθίσταται άνευ αντικειμένου μετά την απόρριψη του σχετικού αγωγικού κονδυλίου ως απαράδεκτου λόγω αοριστίας. Περαιτέρω, προτείνει παραδεκτώς ένσταση καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος των εναγόντων να αξιώσουν την καταβολή των μισθωμάτων μηνών Μαρτίου, Απριλίου και Μαίου 2022, ισχυριζόμενος ότι, ενώ τους είχε ενημερώσει από τα μέσα Δεκεμβρiου 2021 ότι επρόκειτο να αποχωρήσει από το μίσθιο την lη Μαρτίου 2022, εκείνοι δεν εξέφρασαν καμία αντίρρηση. Με τέτοιο περιεχόμενο, η προταθείσα ένσταση τυγχάνει απορριπτέα ως νόμω αβάσιμη, διότι ακόμη κι αν ο εναγόμενος γνωστοποίησε στους ενάγοντες την πρόθεσή του να αποχωρήσει πρόωρα από το μίσθιο, δεν καθίσταται αντίθετη προς τα χρηστό ήθη ή την καλή πίστη η αξίωση των εναγόντων να απαιτήσουν αποζημίωση ίση με τα μισθώματα του χρονικού διαστήματος που αυτό παρέμεινε ανεκμετάλλευτο από υπαιτιότητα του εναγομένου, μέχρι να κατορθώσουν να βρουν νέο ενοικιαστή. Ακολούθως, ο εναγόμενος προβάλλει ένταση ιδίου πταίσματος των εναγόντων, διατεινόμενος ότι οι ενάγοντες συνετέλεσαν στην επέλευση της ζημίας και την έκταση αυτής, παραλείποντας να αποτρέψουν και να περιορίσουν αυτή με την εκμίσθωση του ακινήτου τοuς σε τρίτον πριν από την lη Ιουνίου 2022. Με τέτοιο περιεχόμενο, η ένταση πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως απαράδεκτη λόγω αοριστίαζ διότι δεν περιέχει ορισμένο αίτημα απόρριψης της σχετικής αξίωσης των εναγόντων ή η μείωσης του ζητούμενου ποσού κατά συγκεκριμένο ποσοστό (βλ. σχετ. ΑΠ 1624/2022 ιστοσελίδα Αρείου Πάγου). Τέλος, ο εναγόμενος προτείνει ένσταση συμψηφισμού του οφειλόμενου δεδουλευμένου μισθώματος μηνός Φεβρουαρίου 2022, ποσού 700,00 ευρώ, με το ποσό της εγγύησης ποσού 700,00 ευρώ, που κατέβαλε στις 03.09.2019 και βρίσκεται ακόμη στα χέρια των εναγόντων. Διατυπωμένη κατ' αυτόν τρόπο, η ένσταση συμψηφισμού που προτείνει ο εναγόμενος τυγχάνει αόριστη και για το λόγο αυτό απορριπτέα, διότι ο εναγόμενος δεν εκθέτει στο σχετικό ισχυρισμό του για ποιο λόγο κατέβαλε την εγγύηση, της οποίας ζητεί το συμψηφισμό με τα οφειλόμενα μισθώματα, ούτε την αιτία για την οποία υπάρχει υποχρέωση επιστροφής ώστε το Δικαστήριο να δύναται να εξετάσει αρχικά τη νομική και ακολούθως την ουσιαστική βασιμότητα του προτεινόμενου συμψηφισμού (βλ. αναλυτικά ΕφΘεσ 1065/2008 Αρμ 2010.72). Επισημαίνεται ότι ο εναγόμενος εκθέτει αφηγηματικό στις από 04.10.2022 προτάσεις του ότι στις 28.09.2022 κατέθεσε στο λογαριασμό των εναγόντων το συνολικό ποσό των 1.499,20 ευρώ προς εξόφληση μισθώματος Φεβρουαρίου 2022 (700,00 ευρώ), δαπανών θέρμανσης (608,69 ευρώ), ηλεκτρικού ρεύματος (180,51 ευρώ) και υδροδότησης (10,00 ευρώ), προσκομίζει δε επιπλέον το αποδεικτικό κατάθεσης του παραπάνω ποσού σε τραπεζικό λογαριασμό με δικαιούχο τον πρώτο ενάγοντα. Ωστόσο, δεν προβάλλει παραδεκτώς και νομοτύπως, με συνοπτική προφορική διατύπωση στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, καταχώριση στο πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και διατύπωση συγκεκριμένου αιτήματος (άρθρα 262 παρ. 1 και 591 παρ. lδ'  ΚΠολΔ), ένσταση (μερικής) εξόφλησης των e:νδικων αξιώσεων των Εναγόντων κατά το ανωτέρω ποσό, το δε Δικαστήριο δεν έχει τη δικονομική δυνατότητα να λάβει υπόψη αυτεπαγγέλτως την καταβολή των παραπάνω ποσών και την ενδεχόμενη ισόποση απόσβεση των ένδικων αξιώσεων των εναγόντων.

Στην προκείμενη περίπτωση, από τη χωρίς όρκο κατάθεση του πρώτου ενάγοντος και την ένορκη κατάθεση ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου, οι οποίες (καταθέσεις) περιέχονται τα ταυτάριθμα με αυτή την απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, από την προσκομιζόμενη με επίκληση από τον εναγόμενο …/30.09.2022 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα Α* του Φ., που λήφθηκε ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών Μ* μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εναγόντων (άρθρο 422 παρ. 1 ΚΠολΔ, βλ. τις 3777Δ' και 3778Δ'/27.09.2022 εκθέσεις επίδοσης από το Δικαστικό Επιμελητή Εφετείου Πειραιά Γ* της από 26.09.2022 εξώδικης γνωστοποίησης με πρόσκληση σε ένορκη βεβαίωση, που προσκομίζει με επίκληση ο εναγόμενος), καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που προσκομίζουν με επiκληση οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων οι προσκομιζόμενες από αυτούς φωτογραφίες, η γνησιότητα των onoiωv δεν αμφισβητήθηκε, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με το 03.09.2019 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης κατοικίας οι ενάγοντες εκμίσθωσαν στον εναγόμενο ένα διαμέρισμα, των οποίων είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ο καθένας, επιφάνειας 92,00 τ.μ. περίπου, αποτελούμενο από δύο υπνοδωμάτια, σαλόνι, κουζίνα, μπάνιο και WC, του πρώτου υπέρ το ισόγειο ορόφου πολυκατοικίας κείμενης επί της οδού … αρ. … στ... Απικής, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως κατοικία του. Η διάρκεια της μίσθωσης συμφωνήθηκε για δύο έτη, με χρόνο έναρξης την 01.10.2019 και χρόνο λήξης την 30.09.2021 και το μηνιαίο μίσθωμα στο ποσό των 700,00 ευρώ, στο οποίο περιλαμβάνονται και οι αναλογούσες κοινόχρηστες δαπάνες πλην των δαπανών θέρμανσης, καταβλητέο εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα. Συμφωνήθηκε επίσης ότι οι παροχές ηλεκτρικού ρεύματος και ύδατος θα παρέμεναν στο όνομα των εναγόντων εκμισθωτών, οι σχετικοί λογαριασμοί θα πληρώνονταν από αυτούς και στη συνέχεια ο εναγόμενος μισθωτής θα τους κατέβαλε τη σχετική δαπάνη. Στις 03.09.2019 ο εναγόμενος κατέβαλε επίσης στους ενάγοντες το ποσό των 700,00 ευρώ ως εγγύηση για την ακριβή εκπλήρωση των όρων της μίσθωσης, με τη συμφωνία ότι θα του επιστρεφόταν μετά την εμπρόθεσμη κατά τη λήξη της μίσθωσης αποχώρησή του από το μίσθιο, την παράδοση του μισθίου και των κλειδιών του, καθώς και την εκκαθάριση όλων των τυχόν εκκρεμών λογαριασμών. Στις 20.09.2021 οι διάδικοι υπέγραψαν νέο ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης κατοικίας, το οποίο αποτελούσε συνέχεια του συμφωνητικού της 03.09.2019, όπως ρητώς αναγράφηκε επί αυτού και με το οποίο συμφωνήθηκε η εκ νέου μίσθωση του προαναφερόμενου διαμερίσματος για ένα έτος και συγκεκριμένα από την 01.10.2021 έως την 30.09.2022, με μηνιαίο μίσθωμα ποσού 750,00 ευρώ. Κατά τα λοιπά συνέχισαν να ισχύουν οι όροι του από 03.09.2019 ιδιωτικού συμφωνητικού και συμφωνήθηκε ρητώς ότι η εγγύηση παρέμενε αυτή που είχε καταβληθεί στις 03.09.2019. Ο εναγόμενος αποχώρησε από το μίσθιο πριν από τη λήξη της μίσθωσης και δη στις 25 Φεβρουαρίου 2022, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των εκμισθωτών, αφήνοντας τα κλειδιά του διαμερίσματος στο γραμματοκιβώτιο και αποστέλλοντας μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στους εκμισθωτές ενημερώvοντάς τους για την αποχώρησή του και παραπέμποντάς τους στον πληρεξούσιο δικηγόρο του για κάθε περαιτέρω σuνεννόηση, ενέργεια η οποία φανερώνει ότι δεν προϋπήρχε συμφωνία των διαδίκων για την αποχώρηση του εναγομένου, αντιθέτως υποδηλώνει την ύπαρξη εκκρεμοτήτων και έντασης στις μεταξύ τους σχέσεις. Ειδικότερα, ο εναγόμενος για τα μισθώματα των δύο τελευταiωv μηνών παραμονής του στο μίσθιο, ήτοι για τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο έτους 2022 κατέβαλε μόνο το ποσό των 50,00 ευρώ για κάθε μήνα, συνεπώς οφείλει στους ενάγοντες το ποσό των 700,00 ευρώ για κάθε μήνα, ήτοι συνολικά για αυτή την απία το ποσό των 1.400,00 ευρώ. Περαιτέρω, δεν κατέβαλε στους ενάγοντες: ί) για δαπάνες θέρμανσης το συνολικό ποσό των (407,58 ευρώ για το μήνα Ιανουάριο 2022 + 201,11 ευρώ για το μήνα Φεβρουάριο 2022=) 608,69 ευρώ, ίί) για δαπάνες ηλεκτροδότησης χρονικού διαστήματος από 01.12.2021 έως 30.03.2022 το ποσό των 180,51 ευρώ και ίίί) για δαπάνη υδροδότησης χρονικού διαστήματος από 07.12.2021 έως 09.03.2022 το ποσό των 10,00 ευρώ, ποσά που πλήρωσαν οι εκμισθωτές και οφείλει να τους αποδώσει ο εναγόμενος σύμφωνα με τους όρους της μισθωτικής σύμβασης. Λόγω της πρόωρης αποχώρησης του εναγομένου από το μίσθιο διαμέρισμα αυτό παρέμεινε άδειο μέχρι την 01.06.2022, οπότε εκμισθώθηκε στη Β* για χρονικό διάστημα δύο ετών και με μηνιαίο μίσθωμα 800,00 ευρώ. Επομένως, 01 εκμισθωτές απώλεσαν τα μισθώματα των μηνών Μαρτίου, Απριλίου και Μαϊoυ έτους 2022, συνολικού ποσού (750,00 ευρώ χ 3 μήνες=) 2.250,00 ευρώ, το οποίο θα είχαν εισπράξει με βεβαιότητα κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και υπέστησαν ισόποση αποθετική ζημία την οποία οφείλει να αποκαταστήσει ο εναγόμενος, καθότι από δική του υπαιτιότητα παρέμεινε ανεκμετάλλευτο το ακίνητο κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα. Βάσει των εκτεθέντων, ο εναγόμενος οφείλει στους ενάγοντες για τις παpαπάvω αιτίες το συνολικό ποσό των (1.400,00 + 608,69 + 180,51 + 10,00 + 2.250,00=) 4.449,20 ευρώ.

Κατ' ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, πρέπει η αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων το συνολικό ποσό των (4.449,20 ευρώ x 50%=) 2.224,60 ευρώ, εκ των οποίων το ποσό των 175,00 ευρώ, που αφορά το μίσθωμα μηνός Ιανουαρίου 2022, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας οπό την 4η Ιανουαρίου 2022, το ποσό των 175,00 ευρώ, που αφορά το μίσθωμα μηνός Φεβρουαρίου 2022, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την 4η Φεβρουαρίου 2022 και το υπόλοιπο ποσό των 1.874,60 ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση. Επίσης, η αγωγή πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή (άρθρο 910 αρ. 2 ΚΠολΔ). Τέλος, μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του εναγομένου κατά την έκταση της ήπας του (άρθρα 106, 178 παρ. 1, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή κατά ένα μέρος.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων το συνολικό ποσό των δύο χιλιάδων διακοσίων είκοσι τεσσάρων ευρώ και εξήντα λεπτών (2.224,60 ευρώ), εκ των οποίων το ποσό των εκατό εβδομήντα πέντε (175,00) ευρώ, που αφορά το μίσθωμα μηνός Ιανουαρίου 2022, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την 4η Ιανουαρίου 2022, το ποσό των εκατό εβδομήντα (175,00) ευρώ, που αφορά το μίσθωμα μηνός Φεβρουαρίου 2022, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την 4η Φεβρουαρίου 2022 και το υπόλοιπο ποσό των χιλίων οκτακοσίων εβδομήντα τεσσάρων ευρώ και εξήντα λεπτών (1.874,60 ευρώ), με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εναγομένου μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500,00) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στην Αθήνα στις 13 Μαϊου 2024.